Job tussen leven en lijden. In beeld, woord en klank

Hans Ausloos en Ignace Bossuyt (red.), Job tussen leven en lijden. In beeld, woord en klank, Leuven: VBS-Acco, 2010, 204 p., € 20,50
 
Dit boek is uitverkocht. Op alle nog verkrijgbare publicaties genieten leden van de Vlaamse Bijbelstichting 15% korting.

→ Ontdek alle voordelen van het VBS lidmaatschap.

Geen enkel boek heeft zo intens onze cultuur beïnvloed als de Bijbel. Talloze werken uit de West- Europese muziek, beeldende kunsten en literatuur zijn door de Bijbel geïnspireerd, hetzij rechtstreeks, hetzij via vertaling, parafrase en interpretatie. Ook nu nog blijft de Bijbel hedendaagse kunstenaars intrigeren.

In deze verzameling van vier bijdragen wordt de oudtestamentische figuur van Job en de receptie ervan in de Westerse cultuur besproken. Binnen de joods-christelijke traditie geldt deze mythische figuur als het prototype van de lijdende mens, die ondanks een goed leven toch door onmetelijk lijden wordt getroffen. Waarom toch in godsnaam?

De eerste bijdrage is bedoeld als een kennismaking met het boek Job en de diverse interpretaties ervan doorheen de geschiedenis (Hans Ausloos & Valérie Kabergs). Vervolgens wordt de doorwerking van Job in de beeldende kunsten (Barbara Baert), de literatuur (Henri Bloemen) en de muziek (Ignace Bossuyt) belicht.

OVER DE REDACTEURS
Hans Ausloos is professor aan de Faculté de Théologie van de Université Catholique de Louvain (Louvain-la-Neuve) en Navorsingsgenoot aan het Departement Ou Testament van de Universiteit van die Vrystaat (Bloemfontein, Zuid-Afrika). Hij doet vooral onderzoek naar de Septuaginta, de oudste vertaling van het Oude Testament.
→ overzicht artikels in Ezra Bijbels tijdschrift door Hans Ausloos
Ignace Bossuyt is professor emeritus aan de onderzoekseenheid Musicologie van de Faculteit Letteren (K.U.Leuven). Zijn onderzoeksgebied behelst in het bijzonder de renaissancepolyfonie uit de Nederlanden.
→ overzicht artikels in Ezra Bijbels tijdschrift door Ignace Bossuyt

GESELECTEERDE FRAGMENTEN

In de christelijke traditie werd Job al gauw geportretteerd als toonbeeld van de mens die zijn pijn geuldig, kritiekloos en lijdzaam ondergaat. Deze bijdrage wil evenwel een ander licht werpen op een dergelijk onvolledige voorstelling van Jobs personage. In meer dan de helft van het boek Job komt immers een heel ander beeld van de man naar voren. Vanaf Job 3 leest men hoe Job steeds meer begint te twijfelen aan de grondvesten van zijn bestaan en uiteindelijk God zelf verantwoordelijk stelt voor zijn lijden en miserie. ALsdus wordt Jobs schreeuw vanuit het hem aangedane onrecht, zijn wanhoop en verdriet ten volle erkend. Zelfs de mooie woorden van zijn ‘vrienden’ Elifaz, Sofar, Bildad, Elihu kunnen de ellende niet langer verbloemen.

De literaire receptie van het boek Job is overweldigend. Ze is niet alleen massaal, maar ook heel divers en in vele gevallen kwalitatief uiterst hoogstaand. Teksten die tot het binnenste van de canon der wereldliteratuur gerkend worden hebben zich met JOb ingelaten. [..] Een vluchtige blik doorheen de lijst ontwaart echter namen als Alexander, Pope, Thomas Hobbes, Johann Wolfgang Goethe, Immanuel Kant, George Bernard Shaw, Herbert George Wells, Bertolt Brecht, Joseph Roth, Ernst Bloch, rené Girard, Franz Kafka, Fjodor Dostojewski, …